رأی شماره 505 هیأت عمومی دیوان عدالت اداری

رأی شماره 505 هیأت عمومی دیوان عدالت اداری

رأی شماره 505 هیأت عمومی دیوان عدالت اداری، موضوع نحوه احراز رابطه کار بین کارگر و کارفرما

تاریخ دادنامه: 6/8/1392         شماره دادنامه: 505       کلاسه پرونده: 90/769
مرجع رسیدگی: هیأت عمومی دیوان عدالت اداری
شاکی: آقای عبدالعلی حسن نژاد لارمائی
موضوع شکایت و خواسته: اعلام تعارض در آراء صادر شده از شعب دیوان عدالت اداری
گردش کار: آقای عبدالعلی حسن نژاد لارمائی به موجب دادخواستی اعلام کرده است که:
ریاست محترم دیوان عدالت اداری
به پیوست دادنامه صادر شده شماره 542 از شعبه بیستم دیوان عدالت اداری و دادنامه شماره 2111 صادر شده از شعبه 19 دیوان عدالت اداری که با توجه به مشابه بودن خواسته کارگران پلاژ صنایع و معادن که در شرایط مساوی و قرارداد مشابه مشغول به کار بودند و بدون دلیل اخراج شدیم که دادخواست به شعبه 20 و سه دادخواست دیگر به شعبه 19 ارجاع شد لذا دادخواست همه کارگران توسط خود بنده برای دیوان تنظیم شد اما شعبه 19 برای آن سه نفر کارگر رأی ورود به خواسته و رسیدگی پرونده در هیأت همعرض را می نماید اما شعبه بیست متاسفانه خواسته این جانب را مردود اعلام کرده است در حالی که این جانب دارای رأی قطعی حل اختلاف مبنی بر بازگشت به کار به پلاژ صنایع معادن را دارم لذا با ارسال تمام مدارک صدور رأی و همچنین دادنامه های صادره از شعبه بیست و نوزدهم دیوان عدالت اداری به دلیل تعارض در صدور آراء، تقاضای صدور رأی وحدت رویه مورد استدعا است.
گردش کار پرونده ها و مشروح آراء به قرار زیر است:
الف: شعـبه بیـستم دیوان عدالت اداری در رسـیدگی به پـرونده شماره 8909980900079746 با موضوع دادخواست آقای عبدالعلی حسن نژاد لارمائی به طرفیت اداره کار و امور اجتماعی استان مازندران و به خواسته اعتراض به رأی شماره 297ـ 11/6/1388 هیأت حل اختلاف به موجب دادنامه شماره 9009970902000542ـ 18/2/1390، مفاداً به شرح آینده به صدور رأی مبادرت کرده است:
به شرح دادخواست تقدیمی شاکی و مستندات پیوست و مفاد لایحه شماره 41418/3ـ 27/1/1390 ارسالی از ناحیه خوانده و ملاحظه اسناد و مدارک موجود در دوسیه متشکله در اداره کار دلیلی که زمینه نقض یا ابطال و بی اعتباری رأی معترضٌ به را فراهم آورد مشهود نیست از حیث رسیدگی شکلی و ماهوی نیز ایرادی به رسیدگی دیده نمی شود علی هذا شکایت شاکی را غیر وارد تشخیص و به رد شکایت حکم صادر و اعلام می دارد. رأی دیوان قطعی است.
ب: شـعبه نوزدهم دیـوان عدالـت اداری در رسیـدگی به پـرونده شمـاره 8909980900080461 با موضوع دادخواست آقای اصغر معصومی راد به طرفیت اداره کار و امور اجتماعی استان مازندران و به خواسته نقض رأی هیأت حل اختلاف به تاریخ 11/6/1388 به موجب دادنامه شماره 900997090190211ـ 29/5/1390، مفاداً به شرح آینده به صدور رأی مبادرت کرده است:
با توجه به مفاد دادخواست تقدیمی خواهان و مستندات پیوست آن و با عنایت به این که در رأی معترضٌ به حسب مدعای خواهان به سابقه و پیشینه خدمتی وی در نزد کارفرما که موید وجود رابطه کارگری و کارفرمایی موضوع مواد 2 و 3 از قانون کار است، نظر به این که راجع به ادعای کارفرما مبنی بر این که کارگر با شرکت راهـپویان رابطه کارگری و کارفرمایی دارد مدرکی ارائه نشده است لذا دادنامه معترضٌ به مخـدوش است و دعـوای مطروح را وارد تشـخیص و ضـمن نقـض رأی معترضٌ به، پرونده را برای رسیدگی مجدد و بررسی به مرجع همعرض ارجاع و احاله می دارد. رأی دیوان قطعی است.
هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ یاد شده با حضور رؤسا، مستشاران و دادرسان شـعب دیوان تشـکیل شد. پس از بحـث و بررسی، با اکثـریت آراء به شـرح آینـده به صدور رأی مبادرت می ‎ کند.
رأی هیأت عمومی
اولاً: تعارض در آراء محرز است.
ثانیاً: با توجه به این که شکات پرونده های موضوع تعارض پس از قطع رابطه با شرکت، عهده دار انجام امور مربوط به پلاژ وزارت صنایع و معادن بوده اند و از آن اداره حقوق دریافت کرده اند، بنابراین با احراز رابطه کار بین شکات و پلاژ وزارت صنایع و معادن، این کارفرما مکلف است با توجه به مقررات قانون کار از عهده حقوق متصور برای کارگران برآید. با توجه به مراتب رأی شعبه 19 دیوان عدالت اداری به شماره دادنامه 9009970901902111 ـ 29/5/1390 که بر وارد دانستن شکایت صادر شده است در حدی که متضمن استدلال فوق الذکر است صحیح و موافق مقررات تشخیص می شود. این رأی به استناد بند 2 ماده 12 و ماده 89 قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری مصوب سال 1392، برای شعب دیوان و سایر مراجع اداری مربوط در موارد مشابه لازم الاتباع است. هیأت عمومی دیوان عدالت اداری معاون قضایی دیوان عدالت اداری ـ علی مبشری