رأی شماره 245 هیأت عمومی دیوان عدالت اداری

رأی شماره 245 هیأت عمومی دیوان عدالت اداری

رأی شماره 245 هیأت عمومی دیوان عدالت اداری، موضوع ضوابط پرداخت کارانه و بهره وری در سازمان تأمین اجتماعی
تاریخ دادنامه: 2/5/1391     شماره دادنامه: 245      کلاسه پرونده: 90/245
مرجع رسیدگی: هیأت عمومی دیوان عدالت اداری
شاکی: آقای احمد پورباباگل
 موضوع شکایت و خواسته: اعلام تعارض در آراء صادر شده از شعب دیوان عدالت اداری
 گردش کار: آقای احمد پورباباگل به موجب لایحه ای اعلام کرده است که:
 اینجانب به اتفاق چند نفر از همکاران بازنشسته جهت دریافت حق و حقوق و مزایای بهره وری و کارانه سال 1388 اقدام به طرح شکایت در دیوان عدالت اداری کرده ایم که پرونده اینجانب به کلاسه 16/89/1588 به شعبه شانزدهم دیوان عدالت اداری ارجاع و پرونده یکی از هـمکاران به نام آقای مجید فروتن به شماره 890998090005214 به شعبه 17 دیوان عدالت اداری و پرونده یکی دیگر از همکاران به نام آقای ابوالفضل طالش مصطفی نیز به کلاسه 16/89/2173 اتفاقاً به شعبه 16 دیوان ارجاع شده است. ولیکن علی رغم این که خواسته هر سه نفر مشترک بوده و طرف شکایت هر سه نفر نیز سازمان تأمین اجتماعی بوده است، در کمال تعجب ملاحظه شده است که نسبت به دو نفر از همکارانم به موجب دادنامه های استنادی حکم به محکومیت سازمان تأمین اجتماعی صادر شده است اما نسبت به شکایت اینجانب علیه سازمان مذکور به رد شکایت رأی صادر شده است و این در حالی است که نه تنها نسبت به یک موضوع در شعب مختلف دیوان آراء متناقض حکم صادر شده است بلکه شعبه 6 دیوان نیز در موارد مشابه آراء متناقض صادر کرده است (در دادنامه شماره 8909970901600842 ـ 15/9/1389 به رد شکایت اینجانب حکم صادر شده است و در دادنامه شماره 8909970901601392 ـ 11/11/1389 حکم به اجابت خواسته خواهان و محکومیت سازمان تأمین اجتماعی صادر شده است) در حالی که صادرکنندگان هر دو دادنامه مشترک هستند. بنابراین با تقدیم دادنامه های استنادی با توجه به ماده 43 قانون دیوان عدالت اداری تقاضای طرح موارد فوق در هیأت عمومی دیوان عدالت اداری و اتخاذ تصمیم شایسته را دارد.
گردش کار پرونده ها و مشروح آراء به قرار زیر است:
الف: شعبه 16 دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده شماره 8909980900015756 با موضوع دادخواست آقای احمد پورباباگل به طرفیت سازمان تأمین اجتماعی و به خواسته الزام خـوانده به پرداخت مزایای بهـره وری و کـارانه به مـوجب دادنـامه شـماره 8909970901600842 ـ 15/9/1389 به شرح آینده به صدور رأی مبادرت کرده است:
با توجه به متن شکایت و پاسخ مشتکی عنه و نظر به این که پرداخت کارانه و بهره وری از تکالیف سازمان تأمین اجتماعی نیست و پرداخت آن با تصویب هیأت مدیره و رضایت از کارمند و در صورت داشتن منابع مالی میسور است، که در سال 1388 به لحاظ مشکلات از حیث منابع به تصویب هیأت مدیره نرسیده دیوان با توجه به مراتب فوق به لحاظ عدم احراز تخلف از سوی مشتکی عنه به رد شکایت حکم صادر و اعلام می دارد. رأی صادر شده وفق ماده 7 قانون دیوان عدالت اداری قطعی است.
 ب: شعبه 16 دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده شماره 8909980900060821 با موضوع دادخواست آقای ابوالفضل طالش مصطفی به طرفیت سازمان تأمین اجتماعی و به خواسته اعمال افزایش 20% حقوق کارکنان دولت در سال 1388 و پرداخت بهره وری و کارانه سه ماه چهارم سال 1388 و پرداخت مابه التفاوت بهره وری و کارانه سال 1387 به موجب دادنامه شماره 8909970901601392 ـ 11/11/1389 مفاداً به شرح آینده به صدور رأی مبادرت کرده است:
 در خصوص دادخواست آقای ابوالفضل طالش مصطفی به طرفیت سازمان تأمین اجتماعی به خواسته تقاضای اعمال افزایش 20 درصد حقوق کارکنان دولت در سال 1388 و پرداخت بهره وری سال1388 و پرداخت مابه التفاوت بهره وری سال1387 با توجه به مجموع اوراق پرونده و با عنایت به لایحه دفاعیه اداره مشتکی عنه و با توجه به صراحت تبصره یک ماده 33 آیین نامه استخدامی سازمان تأمین اجتماعی مصوب 28/12/1386 معاونت راهبردی رئیس جمهور ضریب ریالی حقوق کارمندان مطابق سیاستهای سازمان، هر سال متناسب با افزایش هزینه زندگی و ضریب حقوق کارمندان دولت توسط شورا تعیین می شود و هیأت مدیره سازمان نیز با افزایش ضریب حقوق از 500 به 600 را برای سال 1388 به استناد بند ط تبصره 4 امور اداری و مالی و برنامه بودجه پیشنهاد کرده است که بر اساس نامه مورخ 8/7/1388 دبیر شورای عالی تأمین اجتماعی که در پاسخ اعلام کرده است اجرای بند ط تبصره 4 مارالذکر نیاز به طرح در شورای عالی تأمین اجتماعی ندارد بلکه این اختیار به هیأت مدیره سازمان تفویض شده است تا با رعایت مقررات مربوط اقدام کند. فلذا دعوا مطروح را وارد تشخیص و به اجابت خواسته های خواهان حکم صادر و اعلام می دارد. رأی دیوان قطعی است.
ج: شعبه 17 دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده شماره 8909980900052140 با موضـوع دادخواست آقای مجید فروتن به طرفیت سازمان تأمین اجتماعی بابلسر و به خواسته پرداخت مزایا از قبیل کارانه و بهـره وری به موجـب دادنامه شماره 8909970901701696 ـ 19/11/1389 مفاداً به شرح آینده به صدور رأی مبادرت کرده است:
شاکی در دادخواست خود نسبت به عدم پرداخت مزایا از قبیل کارانه و بهره وری معترض و خواستار الزام سازمان به پرداخت مزایا از قبیل کارانه و بهره وری وفق دستورالعملهای صادر شده از سوی سازمان تأمین اجتماعی است که با توجه به مجموع محتویات و اوراق پرونده و دفاع ناموجه سازمان خوانده (مبنی بر این که به لحاظ عدم تحقق بعضی از شاخصها و معیارها منبع مالی تأمین نشده است و بالطبع پرداخت آن نسبت به مشارالیه و سایر کارکنان موضوعیت ندارد.) و با عنایت به بند 6 دستور اداری موضوع ضابطه اجرایی پرداخت بهره وری موضوع بند (د) تبصره 4 برنامه و بودجه سال 1388 که اشعار می دارد در خصوص کارکنان شاغلی که به افتخار بازنشستگی نائل می شوند حسب بند (ر) ضابطه اجرایی پرداخت بهره وری اقدام لازم صورت گیرد. بنابراین با توجه به مراتب فوق رأی به ورود شکایت صادر و اعلام می شود. رأی صادر شده به استناد ماده 7 قانون دیوان عدالت اداری قطعی است.
هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ یاد شده با حضور رؤسا، مستشاران و دادرسان شعب دیوان تشکیل شد. پس از بحث و بررسی، با اکثریت آراء به شرح آینده به صدور رأی مبادرت می‎کند.
رأی هیأت عمومی
اولاً: رأی شعبه شانزدهم دیوان عدالت اداری به شماره دادنامه 8909970901601392 مورخ 11/11/1389 که بر وارد دانستن شکایت در قسمت الزام به اعمال افزایش 20 درصـد حقوق کارکنان دولـت در سال 1388 صـادر شده است از موضوع تعارض خارج است و در قسمت دیگر رأی مذکور «موضوع بهره‎وری» که به وارد دانستن شکایت صادر شده است و سایر آراء مندرج در گردش کار تعارض محرز است.
ثانیاً: با توجه به این که به موجب بند (د) تبصره 4 امور اداری و مالی برنامه و بودجه سال 1388 سازمان تأمین اجتماعی و ضابطه پرداخت بهره وری در سازمان تأمین اجتماعی موضوع بند (د) تبصره 4 مذکور، سازمان تأمین اجتماعی مجاز به پرداخت بهره وری بر اساس رضایت از عملکرد کارکنان در جهت نیل به اهداف سازمانی پیش بینی شده است و این به معنای الزام و تکلیف سازمان تأمین اجتماعی به پرداخت بهره وری نیست، بنابراین رأی شعبه شانزدهم دیوان عدالت اداری به شماره دادنامه 8909970901600842 ـ 15/9/1389 که بر غیر وارد دانستن شکایت شاکی صادر شده است صحیح و موافق مقررات است. این رأی به استناد بند 2 ماده 19 و ماده 43 قانون دیوان عدالت اداری برای شعب دیوان و سایر مراجع اداری مربوط در موارد مشابه لازم الاتباع است.رئیس هیأت عمومی دیوان عدالت اداری ـ محمدجعفر منتظری