سلام، منزل ما انتهای یک کوچه بن بست با عرض 6 متر و طول حدود15 متر می باشد به عبارت دیگر انتهای بن بست دو درب باز شده است که یکی از دربها مربوط به منرل ما بوده و درب کناری مربوط به منزل همسایه می باشد که حدوداً عرض هر درب ما 3 متر و درب همسایه هم همین مقدار می باشد. در طول بن بست 15 متری نیز دو منزل دیگر شرقی و غربی وجود دارند . که البته هرکدام یک درب شمالی نیز به کوچه اصلی دارند . این دو منزل هر دو داخل بن بست و دقیقا چسبیده به درب منزل ما بر روی دیوار حیاط خانه خود درب ورودی دیگری باز کرده اند. سوال اول این است که ایا این دو منزل با توجه به اینکه درب ورودی و پارکینگ اصلی آنها به کوچه 10 متری باز شده است حق باز کردن بر روی دیوار حیاط خود در داخل بن بست و چسبیده به منزل ما را دارند یا خیر؟ سوال دیگر این است که حق پارک خودور داخل این بست برای منازل به چه صورت می باشد ایا منازل نبش کوچه اصلی هم حق پارک دارند یا خیر. ممنون می شم جواب بدهید . لطفاً برای اثبات حق خود به همسایه ها در صورت جواب دادن به سوال بنده خواهشمندم مراجع خود و یا بند های قوانین موجود در جواب سوال ذکر شود. با تشکر فراوان

دوست محترم درب باز نمودن با اجازه شهرداری می باشد و این یعنی تغییر در نقشه اولیه ساختمان فلذا امری بدیهی است تخلف است .حال از منظر حقوق عمومی و شوارع عام چنانچه منجر به مزاحمتی برای سایرین شود جرم روی داده است .در واقع هیچ کس نمی تواند اعمال حق خویش را وسیله اضرار غیر قرار دهد .مطابق اصول حقوقی در صورت تعارض دو قاعده تملیک و لا ضرر برای رفع تعارض با توجه به میزان ضرر و اهمیت آن لاضرر حاکم است فرد نمی تواند بگوید چهار دیواری و اختیاری پس معتقدند به قدر ضرورت با رعایت شئونات بایستی جلوی ضرر را گرفت گرچه در تعارض با مالکیت فرد دیگر باشد .ایجاد دو درب غیر از تخلف اگر عبور مرور را مشکل می کند با توجه به وجود درب های دیگر در کوچه اصلی از مصادیق جرم مزاحمت می تواند باشد و با عکس و فیلم و استشهادیه موضوع قابل پیگیری است .و وفق ماده 690 قانون مجازات اسلامی طبق ماده 24 قانون مدنی ایران هیچ کس نمی تواند طرق و شوارع عامه را تملک کند! چون جزو اموال عمومی محسوب می شود.یعنی فرد نمی تواند بگوید اطراف خانه ام مال من است .کسی حق پارک ندارد ! و پارک مساوی پنچری است .اما در حالتی پارک از حیث ایجاد مزاحمت مثل پارک دم درب پارکینگ دیگری یا دم درب منزل همسایه بطوری که عبور مرور افراد با سختی و مشکل مواجه شود .که تماما جرم موضوع ماده 690 قانون مجازات اسلامی می باشد .شما در عرف قوانین نانوشته ای می بینید که در قانون نوشته در صورت اثبات جرم است مثل درگیری شدید برای پارک نکردن درب مغازه و نهادن اشیایی جهت عدم پارک با توجه به ماده 24 قانون مدنی ناظر به ماده 690 قانون مجازات اسلامی عمل مغازه دار یا فردی که مانع پارک بدون مزاحمت به دلیل این توهم که جای پارک ماشین من است میگردد جرم و در صورت شکایت و ارائه ادله اثباتی و بعضا کارشناسی این افراد محکوم می گردند با توجه به مراتب با توجه به ماده 100 ق شهرداری ها برای کارشناسی و رفع خلاف می توانید به شهرداری مراجعه نمایید و مورد تخلف را شرح دهید از طرفی اگر تعرض در فضای عامه نا بجا و بیشتر از نیاز باشد نیز قانون نمی پذیرد و می توان از طریق دادسرا مورد را از مصادیق ممانعت از حق موضوع انتهای ماده 690 دانست و شکایت نمود در نظر داشته باشید مدارک شامل عکس فیلم شهود خود برای شروع دعوی خوب است و غالبا دادگاه موضوع را به کارشناس متخصص آن مورد ارجاع و جائز بودن تصرف و یا مزاحمت را احراز و عکس مورد را نیز معلوم می نماید البته بعضا افراد بدلیل ندانستن حکم مشکل بدون سونیت مرتکب مزاحمت می شوند در چنین حالتی به جای شکایت کیفری دعوی مزاحمت و ممانعت از حق ملکی را می توان بصورت حقوقی با تقدیم دادخواست مطرح تا تکلیف طرفین روشن شود موفق و منصور باشید توجه فرمایید ...